İLBER ORTAYLI HAKKINDA
Şu ana kadar -16 yıldır- zihnime kazınan isimlerden biridir İlber Ortaylı.Onun hakkında yazı yazmak belki de benim ne haddime ama bu sıralar kafayı onunla bozdum.Bu yüzden içimdekileri dökmeye karar verdim.Öyle çok büyük bir bilgi birikimine sahip değilim.Kabul ediyorum ama tarihe olan ilgimin de yadsınabilir olduğunu düşünmüyorum - en azından şimdilik- Okuyacağım kitapların listesini yaptım.Bu yazarlar arasında en çok rastlanan isim tahmin edildiği üzere İlber Ortaylı.
Hani bazı şeylere doğuştan gelen bir ilginiz olur onlar hakkında bilgi öğrenmek sizi bıktırmaz.Buna artı olarak bu ilgili ve belkide yetenekli olduğunuz şeye sizi bağlayacak birileri çıkar karşınıza.Muhabbet etmesenizde samimi olmasanızda o insanın samimiyetini , naifliğini -benim sevdiğim kişisel özellikleri bunlar-o kadar seversiniz ki bu ilgi alanınıza sıkıca sarılmanıza sebep olur.Sanki bırakırsanız o sizi ilginize bağlayan insanların yüzünü kara çıkacakmış gibi hissedersiniz.Ben bu konuda biraz şanslıyım sanırım. Tarihe ve Coğraya'ya karşı bir ilgim vardı. Liseye geçtiğimde Coğraya'ya olan ilgim kendini gerçekten belli etti. Dersimize giren hocamız Ali Fuat hocam sayesinde ciddi anlamda sevdim ben Coğraya'yı. Hocayla öyle çok muhabbetim yok ama inanın çok seviyorum. 10.sınıfta kitabın kapağını açmadan girdim bir sınava. Çıkışta utanmamı sağlayan şey ,aslında utandığım kişi ailem değildi Ali Fuat hocamdı .O bilmez o an nasıl utandığımı.O bilmez ne kadar önem verdiğimi ama olsun .İlk defa ,çoğu zaman bana önemsiz gelen yazılı notumdan utandım ben.Belki ben sessiz sessiz liseyi bitireceğim, belki de sizinle samimi bir muhabbet edemeyeceğim ama unutmayacağım nadir hocalardan birisiniz.Belki de para kazanmak için tıpa - tıp tamamen ilgisiz olduğum bir konu değil- gideceğim üniversitede belki cerrah olacağım - tıp okusam uzmanlık olarak ya cerrah ya da acil ile ilgili seçerim- ama coğrafyayı bırakmayacağım onun hakkında okumaya devam edeceğim çünkü insanlar bağlı oldukları şeylerden kolay kolay sıyrılamazlar.
Hani dedim ya biraz şanslıyım diye .İşte şanslı olduğum diğer konulardan biri de tarih.Okulda da çok sevdiğim bir tarih hocam var adı Emine Filiz .Çoğu kişi Emine'yi bilmez .Neyse...beni tarihe bağlayan iki isimden biri de o.Anlatırken zevk alan bir insan.Hani dersim bitsin de gideyim değil . Anlatabiliyor muyum? Derste konuyla ilgili olan-olmayan yorumları olanları dinler onların yorumlarına önem verir.Anlayacağınız insandan öte o bir ''Öğretmen''.Varsın yanlış olsun ,yüzünde samimi bir gülümseme düzeltiverir hatanı ve sen bir daha hata yapmak için heyecanla beklersin.İçimde burukluk var Filiz hocayla ilgili Bu sene emekli olacakmış.Tüm sınıflarda konuşmuş bunu.Biraz uzun bir konuşma yaptı.Aklımda kalanlar azıcık bir şey ama onlarda hissettiklerim yanında önemli değil.Şu an saat 04:14 boğazımda bir yumru, gözümde akamayan bir yaş .Biliyorum bu ölüm değil ama bende yanına gidecek cesarette yok .Bir daha ne zaman göreceğim kim bilir?İçimde bir şeyler kaldı.Hayalimde tm seçtiğimde yapacağımız - belki emekli olmasa da yapamayacağım- sohbetler canlanıyor.Keşke sesinden mahrum etmeseydin beni ,o candan gülüşünden.
Bu kadar hüzünlenmek yeter.Böyle insanlara sahip olduğum ya da hayatımın bir yerinde onlara sürtündüğüm için mutluyum.
Beni tarihe bağlayan iki isimden biri filiz hoca dedik. diğeri İlber hoca.Neden televizyonda görebildiğim bir karakter sonradan içime böyle işledi?Bilmiyorum.Filiz hoca kadar duygusal bağım yok İlber hocayla.Bunu gerçek hayatta onla tanışmamama ve görmememe bağlıyorum.
Sanırım burada takılı kaldım.Duygusal bağım olan insanlardan bahsedince bir an İlber hoca gözüme önemsiz geldi. Oysa bu yazıya başlama sebebim oydu.
Neyse kendimi toplamam lazım.Değil mi?Aynen.
Belki seninle tanışmadım İlberciğim - biraz sulu veya gereksiz gelebilir size ama günlük hayatımda da İlberciğim diyorum yani buraya özgü değil.Aslında bu ,sulu ve gereksizliğine bir açıklama değildi.Bilmiyorum işte öyle diyorum.Siz ne olarak görürseniz görün- ama ben senin samimiyetine inanıyorum ve naifliğinin kokusunu yanından geçen herkesin alabileceğine inanıyorum.
Bazen bilmediğim şeyler hakkında konuştun.Boş bir beyne ne anlatsan bir anlam ifade etmez diyerekten bilgi edinmeye çalıştım.Çoğu zaman yetersiz kaldım ama seni dinlemekten de kendimi alıkoyamadım. çünkü sen benim ne kadar güzel şeylerle dolabileceğimi gösterdin.Sen rol modelimsin, evet ama sadece o değilsin sen pek çok şeysin .Benim için ifade ettiğin şeylerin yanında rol modellik tıs kalır.
Sana yağdırabileceğim onlarca övgü var ama yağcılığa kaymasını ve fazla sulu olmasını istemiyorum.Keşke sen olabilseydim. Keşke o beyne ben sahip olabilseydim-merak etme öyle bir planım yok-Sadece öyle yani - ne kadar gereksiz ama aynı zamanda gerekli bir cümle -
Kitaplar arasında kaybetmek istiyorum kendimi ,herkesi yiyip yutan bu dünyanın yerine. Çünkü biliyorum ki beyin her zaman sindirecek bir şey arar , eğer beynin içi boş kalırsa kendini sindirmeye başlar.Bence çağımızın sebebi budur ki hepimiz birbirimizi yiyoruz.
Hani bazı şeylere doğuştan gelen bir ilginiz olur onlar hakkında bilgi öğrenmek sizi bıktırmaz.Buna artı olarak bu ilgili ve belkide yetenekli olduğunuz şeye sizi bağlayacak birileri çıkar karşınıza.Muhabbet etmesenizde samimi olmasanızda o insanın samimiyetini , naifliğini -benim sevdiğim kişisel özellikleri bunlar-o kadar seversiniz ki bu ilgi alanınıza sıkıca sarılmanıza sebep olur.Sanki bırakırsanız o sizi ilginize bağlayan insanların yüzünü kara çıkacakmış gibi hissedersiniz.Ben bu konuda biraz şanslıyım sanırım. Tarihe ve Coğraya'ya karşı bir ilgim vardı. Liseye geçtiğimde Coğraya'ya olan ilgim kendini gerçekten belli etti. Dersimize giren hocamız Ali Fuat hocam sayesinde ciddi anlamda sevdim ben Coğraya'yı. Hocayla öyle çok muhabbetim yok ama inanın çok seviyorum. 10.sınıfta kitabın kapağını açmadan girdim bir sınava. Çıkışta utanmamı sağlayan şey ,aslında utandığım kişi ailem değildi Ali Fuat hocamdı .O bilmez o an nasıl utandığımı.O bilmez ne kadar önem verdiğimi ama olsun .İlk defa ,çoğu zaman bana önemsiz gelen yazılı notumdan utandım ben.Belki ben sessiz sessiz liseyi bitireceğim, belki de sizinle samimi bir muhabbet edemeyeceğim ama unutmayacağım nadir hocalardan birisiniz.Belki de para kazanmak için tıpa - tıp tamamen ilgisiz olduğum bir konu değil- gideceğim üniversitede belki cerrah olacağım - tıp okusam uzmanlık olarak ya cerrah ya da acil ile ilgili seçerim- ama coğrafyayı bırakmayacağım onun hakkında okumaya devam edeceğim çünkü insanlar bağlı oldukları şeylerden kolay kolay sıyrılamazlar.
Hani dedim ya biraz şanslıyım diye .İşte şanslı olduğum diğer konulardan biri de tarih.Okulda da çok sevdiğim bir tarih hocam var adı Emine Filiz .Çoğu kişi Emine'yi bilmez .Neyse...beni tarihe bağlayan iki isimden biri de o.Anlatırken zevk alan bir insan.Hani dersim bitsin de gideyim değil . Anlatabiliyor muyum? Derste konuyla ilgili olan-olmayan yorumları olanları dinler onların yorumlarına önem verir.Anlayacağınız insandan öte o bir ''Öğretmen''.Varsın yanlış olsun ,yüzünde samimi bir gülümseme düzeltiverir hatanı ve sen bir daha hata yapmak için heyecanla beklersin.İçimde burukluk var Filiz hocayla ilgili Bu sene emekli olacakmış.Tüm sınıflarda konuşmuş bunu.Biraz uzun bir konuşma yaptı.Aklımda kalanlar azıcık bir şey ama onlarda hissettiklerim yanında önemli değil.Şu an saat 04:14 boğazımda bir yumru, gözümde akamayan bir yaş .Biliyorum bu ölüm değil ama bende yanına gidecek cesarette yok .Bir daha ne zaman göreceğim kim bilir?İçimde bir şeyler kaldı.Hayalimde tm seçtiğimde yapacağımız - belki emekli olmasa da yapamayacağım- sohbetler canlanıyor.Keşke sesinden mahrum etmeseydin beni ,o candan gülüşünden.
Bu kadar hüzünlenmek yeter.Böyle insanlara sahip olduğum ya da hayatımın bir yerinde onlara sürtündüğüm için mutluyum.
Beni tarihe bağlayan iki isimden biri filiz hoca dedik. diğeri İlber hoca.Neden televizyonda görebildiğim bir karakter sonradan içime böyle işledi?Bilmiyorum.Filiz hoca kadar duygusal bağım yok İlber hocayla.Bunu gerçek hayatta onla tanışmamama ve görmememe bağlıyorum.
Sanırım burada takılı kaldım.Duygusal bağım olan insanlardan bahsedince bir an İlber hoca gözüme önemsiz geldi. Oysa bu yazıya başlama sebebim oydu.
Neyse kendimi toplamam lazım.Değil mi?Aynen.
Belki seninle tanışmadım İlberciğim - biraz sulu veya gereksiz gelebilir size ama günlük hayatımda da İlberciğim diyorum yani buraya özgü değil.Aslında bu ,sulu ve gereksizliğine bir açıklama değildi.Bilmiyorum işte öyle diyorum.Siz ne olarak görürseniz görün- ama ben senin samimiyetine inanıyorum ve naifliğinin kokusunu yanından geçen herkesin alabileceğine inanıyorum.
Bazen bilmediğim şeyler hakkında konuştun.Boş bir beyne ne anlatsan bir anlam ifade etmez diyerekten bilgi edinmeye çalıştım.Çoğu zaman yetersiz kaldım ama seni dinlemekten de kendimi alıkoyamadım. çünkü sen benim ne kadar güzel şeylerle dolabileceğimi gösterdin.Sen rol modelimsin, evet ama sadece o değilsin sen pek çok şeysin .Benim için ifade ettiğin şeylerin yanında rol modellik tıs kalır.
Sana yağdırabileceğim onlarca övgü var ama yağcılığa kaymasını ve fazla sulu olmasını istemiyorum.Keşke sen olabilseydim. Keşke o beyne ben sahip olabilseydim-merak etme öyle bir planım yok-Sadece öyle yani - ne kadar gereksiz ama aynı zamanda gerekli bir cümle -
Kitaplar arasında kaybetmek istiyorum kendimi ,herkesi yiyip yutan bu dünyanın yerine. Çünkü biliyorum ki beyin her zaman sindirecek bir şey arar , eğer beynin içi boş kalırsa kendini sindirmeye başlar.Bence çağımızın sebebi budur ki hepimiz birbirimizi yiyoruz.
Yorumlar
Yorum Gönder