günce004

Umutsuzca umut ediyorum.Belki diyorum..belki dünyadaki bütün ön yargılar biter bunlara benim ön yargılarım da dahil çünkü canım yanıyor ön yargılarımdan dolayı kaybettiğim insanları gördükçe.Eriyorum.Keşke diyorum..keşke bu algı bende olmasaydı keşke insanları kaybetmek zorunda kalmasaydım keşke insanları oturuşuna kalkışına göre değil kafasının içindekilere göre yargılasaydım .Sonra bakıyorum o kafalardan çıkan seslere eylemlere.Bakıyorum ve hayran kalıyorum ,aşık oluyorum , ağlıyorum.Keşke diyorum ön yargılı olmasaydım bu kadar hızlı insanları yargılamasaydım.

Artık kaybettiğim insan sayısı çok fazla oldu.Gördükçe içimin burkulduğu insan sayısı olağanüstü şekilde arttı .Bunlara dayanmak istemiyorum.Bütün bu pişmanlıklarımın içimi yemesinden bıktım artık.Aşık olduğum fikirlere değil dokunup şeklini belirginleştirmek üfleyip yönüne gitmesine bile yardımcı olamıyorum.

Hani birlikte bir şey yaşamanız lazım olan insanlar vardır etrafınızda sizinle bazı ortak fikirlere değerlere sahip insanlar veya size tamamen zıt olsa da bir ukte siz olan ya da bir ukte sizden olan insanlar.Ben bu insanları istiyorum ki hayatımda olsun ve hiç çıkmasın.Hayır, eşim olmasın çünkü çok sağlam bir şey gibi görünse de değil.Bir cam gibi kusursuz gibi görünse de çatlayıverir. Hayır eşim değil ben olsun benden olsun istiyorum.Kardeşim olsun,dostum olsun ya da ne olursa olsun elimi yanıma uzattığımda elimin asla boşluğa denk gelmemesini sağlayacak biri olsun.

Bu istediğim şeylerin hepsinin pişmanlıklarımda olduğunu bilmek en acısı.Pişmanlığım olan insanlar varlıklarıyla beni hem en huzurlu insan yaparlarken hem de...